به مناسبت درگذشت برادر لوئیجی (عمار) دمارتینو رئیس مرکز اهل بیت ایتالیا و بزرگ شیعیان ایتالیا، در مرکز مطالعات بین المللی دیموره دلا ساپینتزا، مجلس بزرگداشتی در شب اول دی ماه بزگرا شد و بخشی از حدیث زیر در ارج محبت اهل بیت تبیین شد.
فخر رازی در تفسیر کبیر خود (مفاتیح الغیب) ج ۲۷، صفحه ۵۹۵ در تفسیر آیه شریفه 23 سوره شوری این حدیث را به نقل از تفسیر الکشاف زمخشری، ج۴، ص ۲۲۱ می نویسد:
پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هر کس بر محبت آل محمد بمیرد، شهید مرده است؛ بدانید که هر کس بر محبت آل محمد بمیرد گناهانش آمرزیده است. بدانید که هر کس بر محبت آل محمد بمیرد، توبه کار مرده است. بدانید که هر کس بر محبت آل محمد بمیرد، مومن جویای ایمان کامل مرده است، بدانید که هر کس بر محبت آل محمد بمیرد فرشته مرگ او را به بهشت بشارت می دهد سپس منکر و نکیر؛ بدانید که هر کس بر محبت آل محمد بمیرد، به بهشت برده می شود، همان آنگونه که عروس به خانه شوهرش برده می شود. بدانید که هر کس بر محبت آل محمد بمیرد، در قبرش دو در به بهشت گشوده می شود. بدانید که هر کس بر محبت آل محمد بمیرد، خداوند قبرش را زیارتگاه فرشتگان رحمت قرار می دهد. بدانید که هر کس بر محبت آل محمد بمیرد، بر سنت پیامبر و جماعت [مسلمین] مرده است. بدانید که هر کس بر بغض آل محمد بمیرد، روز قیامت به گونه ای وارد می شود که بین چشمانش نوشته است: ناامید از رحمت خداوند. بدانید که هر کس بر بغض آل محمد بمیرد، کافر مرده است و بدانید که هر کس بر بغض آل محمد بمیرد، عطر بهشت را نخواهد بویید.»
آنگاه فخر رازی می گوید: … بی تردید فاطمه و علی و حسن و حسین شدید ترین پیوند با رسول خدا داشته اند و این مساله با نقل متواتر ثابت است پس لازم است که اینان آل محمد باشند. اما درباره دیگران اختلاف است.
آنگاه حدیث دیگری از الکشاف نقل می کند که از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می پرسند که آل شما کیست؟ می فرماید علی و فاطمه و دو پسرش.
فخر رازی سپس تأکید می کند که این چهار نفر آل محمد هستند و آنگاه شروع به استدلال برای تعظیم ویزه در حق آنان می کند. از جمله این که می گوید صلوات پایان نماز هم برای ادای این حق عظیم آل محمد است و صلوات را چنین نقل می کند: «اللّهم صل على محمد و على آل محمد و ….».
این حدیث مفصل درباره مردن با محبت آل محمد، در منابع مختلف اهل سنت و شیعه آمده است.[۱]
عجیب این
است که محبت به اهل بیت به معنای شیعه شدن نیست، می توانی سنی باشی و محبت به آل
محمد و «القربی» داشته باشی؛ می توانی مسیحی باشی و آل محمد را بشناسی و آنگاه به
آنان محبت بورزی؛ می توانی بی دین باشی و آنان را بشناسی و دوست بداری و خوش که
بتوانی این محبت را در راه آل محمد هم به کار ببری، چنان که برادرمان عماردمارتینو
بزرگ شیعیان ایتالیا، چنین کرد. ان شاء الله همه ما بر محبت به نیکان به ویژه آل
محمد بمیریم.
[۱]. «المسأله الثالثه: نقل صاحب «الکشاف» عن النبی صلى اللّه علیه و سلّم أنه قال: «من مات على حب آل محمد مات شهیدا ألا و من مات على حب آل محمد مات مغفورا له، ألا و من مات على حب آل محمد مات تائبا، ألا و من مات على حب آل محمد مات مؤمنا مستکمل الإیمان، ألا و من مات على حب آل محمد بشره ملک الموت بالجنه ثم منکر و نکیر، ألا و من مات على حب آل محمد یزف إلى الجنه کما تزف العروس إلى بیت زوجها، ألا و من مات على حب آل محمد فتح له فی قبره بابان إلى الجنه، ألا و من مات على حب آل محمد جعل اللّه قبره مزار ملائکه الرحمه، ألا و من مات على حب آل محمد مات على السنه و الجماعه، ألا و من مات على بغض آل محمد جاء یوم القیامه مکتوبا بین عینیه آیس من رحمه اللّه، ألا و من مات على بغض آل محمد مات کافرا، ألا و من مات على بغض آل محمد لم یشم رائحه الجنه» هذا هو الذی رواه صاحب «الکشاف»، و أنا أقول: آل محمد صلى اللّه علیه و سلّم هم الذین یؤول أمرهم إلیه فکل من کان أمرهم إلیه أشد و أکمل کانوا هم الآل، و لا شک أن فاطمه و علیا و الحسن و الحسین کان التعلق بینهم و بین رسول اللّه صلى اللّه علیه و سلّم أشد التعلقات و هذا کالمعلوم بالنقل المتواتر فوجب أن یکونوا هم الآل، و أیضا اختلف الناس فی الآل فقیل هم الأقارب و قیل هم أمته، فإن حملناه على القرابه فهم الآل، و إن حملناه على الأمه الذین قبلوا دعوته فهم أیضا آل فثبت أن على جمیع التقدیرات هم الآل، و أما غیرهم فهل یدخلون تحت لفظ الآل؟ فمختلف فیه. و روى صاحب «الکشاف»: أنه لما نزلت هذه الآیه قیل یا رسول اللّه من قرابتک هؤلاء الذین وجبت علینا مودتهم؟ فقال علی و فاطمه و ابناهما، فثبت أن هؤلاء الأربعه أقارب النبی صلى اللّه علیه و سلّم و إذا ثبت هذا وجب أن یکونوا مخصوصین بمزید التعظیم و یدل علیه وجوه: الأول: قوله تعالى: إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبى و وجه الاستدلال به ما سبق الثانی: لا شک أن النبی صلى اللّه علیه و سلّم کان یحب فاطمه علیها السلام قال صلى اللّه علیه و سلّم: «فاطمه بضعه منی یؤذینی ما یؤذیها» و ثبت بالنقل المتواتر عن رسول اللّه صلى اللّه علیه و سلّم أنه کان یحب علیا و الحسن و الحسین و إذا ثبت ذلک وجب على کل الأمه مثله لقوله وَ اتَّبِعُوهُ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ [الأعراف: ۱۵۸] و لقوله تعالى: فَلْیَحْذَرِ الَّذِینَ یُخالِفُونَ عَنْ أَمْرِهِ [النور: ۶۳] و لقوله قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ [آل عمران: ۳۱] و لقوله سبحانه لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ [الأحزاب: ۲۱] الثالث: أن الدعاء للآل منصب عظیم و لذلک جعل هذا الدعاء خاتمه التشهد فی الصلاه و هو قوله اللّهم صل على محمد و على آل محمد و ارحم محمدا و آل محمد، و هذا التعظیم لم یوجد فی حق غیر الآل». مفاتیح الغیب، محمد بن عمر فخر رازی، ج۲۷، ص ۵۹۵ . و نیز: تفسیر روح البیان، اسماعیل حقی بروسوی (حنفی)، ج۸، ص، ۳۱۲ و نیز: البحر المدید فى تفسیر القرآن المجید، احمد بن محمد بن عجیبه، ج۵، ص ۲۱۲؛ و نیز: تفسیر ابن عربى، ج۲، ص ۲۳۱.