بایگانی برچسب: سخواژ

«ان» و «هن» پیشوندهای نشان دهنده «اندازه» چیزی هستند؛ گویا «هن» زادُفت (بن مضارع مُرخّم) «هنختن» است؛ به معنای به اندازگی و سنجیدگی که زاد دیگر آن «هنج+ ار» و «هنگ+ ام» است. برای نمونه، «داز»، یعنی «جدا شدن از چیزی» و ان+ دازه یعنی بخش حساب شده‌ای که جداسازی ...

در راستای بررسی‌های پایه برای شناخت ساختار واژگانی زبان فارسی و چابک‌سازی آن برای جهانی شدن فارسی، یکی از گمان‌ها بر این است که در زبان فارسی پیشوند «ش» داشته‌ایم. چه آن را یک حرف بدانیم و چه آن را زادُفت (زاد یعنی بن مضارع و زادُفت یعنی بن مضارعی ...