«س»، واژی با معنای هستی و بن مضارع کوتاه (زادُفت) از مصدر اصلی (ورزاد) سختن، یا زادفت مصدرهای فرزندی آن (ورزادبر)؛ مانند «سستن و سشتن» است؛ که معنای «سخت، سنجیده، یا بهسز+ ا» را میرساند که معنای خویشاوند «ساخت» است؛ و یا از مصدر سفتن با معنای تراشیدن و بِهسازی ...
ادامه نوشته »